วันนี้ เราได้มีโอกาส ไปดู งานอาสา การเอาอาหารไปให้สุนัขจรจัด ที่ที่หนึ่ง
เป็นบ่อบำบัดน้ำเสีย ....ความจริงเราไปเพราะ ไม่มีอะไรทำ ...แต่ก็ถือว่าเป็นโอกาสดีที่เราได้มีโอกาสไปเรียนรู้แนวคิดของ พี่ๆที่มีใจอาสา อยากทำเพื่อสุนัขข้างทางที่ ถูกนำมาปล่อยบ้าง จากหลายสาเหตุ
เดี๋ยวจะยาว ขอพูดถึง 3 ประเด็นหลักๆจากที่ได้สัมผัส
1.ทำไมเค้าจึงทำ
2.เอาเงินมาจากไหน
3.แนวคิดหรือบทเรียนจากวันนี้
เราได้มีโอกาสพูดคุยกับพี่ๆ นั่งฟัง ได้ความว่าทำไม เขาจึงทำ
เพราะ ความรักในใจที่อยากจะดูแล รักเหมือนลูก ถึงขนาต้องดูแลเช็ดทำความสะอาดอึ สิ่งสกปรก เลยรึ
คนเราชอบรักไม่เหมือนกัน โอเคเราตัดสินใครไม่ได้ เค้ามีเหตุผลทุกคนย่อมมีเหตุผลเป็นของตนเอง
พูดยาก แต่ก็เนอะ ถ้าทำแล้วมีความสุข ก็ทำ
สำคัญคือคนรอบข้างคนในครอบครัวต้องเข้าใจ
"คนทุกคนความคิดไม่เหมือนกัน การจะตัดสินเพียงสิ่งที่เราได้ผ่านประสบการณ์เราเท่านั้น"
แล้วเราตัดสินคนอื่นอาจไม่ โอเค
แน่นอนว่าเรื่องงบประมาณสำคัญ เค้าเอามาจากไหน การไปครั้งนี้เราเห็นอะไรหลายอย่าง นะ ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส ...เงินที่ได้ มา บางคนก็ใช้เงินตัวเอง บางคนก็ใช้เงินบริจาค ทั้งๆ ที่ เค้าก็ไม่ได้อะไร
คำตอบ คือ มีความสุขที่จะทำ (แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้สวยหรูหรอกการบริจาคก็ต้องคิดและใช้ประโยชน์จริงๆ) มีหลายเรื่องที่ออกไสัมผัสเองแล้วจะรู้
บทเรียนจากวันนี้
จะทำอะไรก็แล้วแต่ ถ้ามีความสุขก็ทำตามพื้นฐานหรือความพอดีของเรา
การเลี้ยงสัตว์ อย่าเลี้ยงเฉพาะตอนมันสวยเลย แล้วไปปล่อย สงสารเค้า
แล้วที่สำคัญนะ ...เราจะไม่ตัดสินการกระทำของใคร คนทุกคนมีเหตุผลในการลงมือทำอะไรซักอย่างในปัจจุบัน ....
อันนี้ ของดี
การได้ออกไปสัมผัสกลุ่มคนที่แตกต่างเราได้เรียนรู้ ความรู้สึกนึกคิดของคนกลุ่มต่างๆ ที่ต่างกัน
สุดท้ายอยู่ที่เราว่าเราเลือกที่จะเป็นแบบไหนอยู่แบบไหน ที่มันมีความสุข เรื่องนี้จริง
สุดท้ายขอขอบคุณที่ได้มีโอกาส ได้ไปเรียนรู้จากพี่ๆ ทุกคน
ปล.พี่เค้าขอใช้ชีวิตและลงมือทำเงียบๆ อย่างมมีความสุข
ชื่นชมและขอขอบคุณค่ะ
บทเรียนจากสุนัขจรจัด
